Webinaria – inspiracje do wykorzystania na spotkaniach klubu i zajęciach w szkole – mają trzy bloki tematyczne:
HARMONOGRAM SPOTKAŃ
Data | Prowadzący | Temat | Języki |
27 września | Adam Zahler | Od obserwacji do pomiarów | PL/UA |
8 listopada | Elżbieta Miterka, Sylwia Maciuk | Moc słów | PL/GE |
20 grudnia | Adam Zahler | Czy można ufać pomiarom | PL/AM/RO |
24 stycznia | Barbara Szymańska-Markowska, Anna Władkowska | Tajemniczy świat fluorescencji | PL/UA |
21 lutego | Adam Zahler | Pomiary i co dalej | PL/GE |
20 marca | Agnieszka Mądzielewska- Jagodzińska, Agnieszka Kołodziejska i Agnieszka Grzelakowska | Klimatyczne IBSE | PL/AM/RO |
23 kwietnia | Adam Zahler | Mierzyć można prawie wszystko | PL/UA |
15 maja | Emilia Grzęda | Jak się uczymy w KMO | PL/GE |
5 czerwca | Adam Zahler | Z narzędziami i bez narzędzi | PL/AM/RO |
27 września, godz. 18:00
Adam Zahler: „Od obserwacji do pomiarów”
Identyfikator spotkania: 878 0720 5960
Kod dostępu: 247601
Współczesne poznawanie świata bazuje na obserwacjach. Nawet w czasach, gdy filozofia była wykorzystywana do opisu i tłumaczenia: otoczenia, przeszłości i przyszłości, konieczne było uwzględnienie tego, co poznaliśmy dzięki zmysłom. Zmysły (w połączeniu z naszym lokalnym komputerem – mózgiem) to po prostu przykład narzędzia. I to narzędzia nie tylko obserwacyjnego, ale i pomiarowego. Gdy zaistniała potrzeba dokładniejszego opisu zjawisk, nasze zmysły nie były już wystarczające; pojawiły się zarówno nowe instrumenty, jak i sformalizowano język opisu. W naukach przyrodniczych współistnieją opisy obserwacyjne i pomiarowe, które wzajemnie się uzupełniają.
Na spotkaniu porozmawiamy między innymi o tym: Kiedy zacząć pomiary? Co pokazują nam urządzenia pomiarowe i jak wykorzystywać wyniki tych pomiarów? Jak dokładne muszą być nasze pomiary, żebyśmy mogli wyciągać z nich wnioski na potrzeby zajęć edukacyjnych.
Do przygotowania przed spotkaniem:
25 października, godz. 18:00
Dr Elżbieta Miterka, Sylwia Maciuk: „Moc słów”
Na spotkaniu urzeczywistnimy moc słów, jakich używamy budując relacje w procesie uczenia się. Przyjrzymy się znaczeniom tworzącym naszą wspólna przestrzeń i ograniczającym rzeczywistość. Będziemy wspólnie budować KMOwy język sprzyjający zaangażowaniu, ciekawości i wytrwałości.
20 grudnia, godz. 18:00
Adam Zahler „Czy można ufać pomiarom”
Często uważa się, że wykorzystanie w pracy badawczej narzędzi pomiarowych (zwłaszcza elektronicznych) gwarantuje wysoką dokładność i eliminuje ludzkie błędy. Spróbujemy podczas spotkania zmierzyć się tym poglądem i wykonać próby wskazujące na dogłębna analizę wyników. Codziennie (nie tylko w pracy badawczej) wykorzystujemy wyniki pomiarów i zakładając ich prawdziwość – wyciągamy wnioski i odczuwamy konsekwencje ufania tym danym. W jaki sposób zweryfikować praktyczną przydatność wyników pomiarów?
Stawianie hipotezy – jak dobrze to robić, czy hipotezy są potrzebne w KMO, jak je weryfikować, jak pracować z klubowiczami, żeby umieli samodzielnie je stawić. Pomysły vs hipotezy, tezy vs obserwacje.
Dostępność narzędzi pomiarowych, dokładności. Błędy. – zmienne – jak je identyfikować w układzie eksperymentalnym, jak je zmieniać, by zmieniła się tylko jedna czy możliwe jest w warunkach w jakich pracujemy w KMO zmienić tylko jedną zmienną?
Do przygotowania przed spotkaniem:
24 stycznia, godz. 18:00
Barbara Szymańska-Markowska, Anna Władkowska „Tajemniczy świat fluorescencji”
Podczas webinarium dowiemy się, czym jest fluorescencja, jakie ma praktyczne zastosowania oraz będziemy mieli okazję uczestniczyć w fascynujących eksperymentach na żywo.
21 lutego, godz. 18:00
Adam Zahler „Pomiary i co dalej?”
Jednym z ostatnich etapów prostego schematu badawczego jest przedstawienie wyników obserwacji, pomiarów, badań – ze względu na specyfikę współczesnego odbiorcy – najczęściej w formie graficznej. Wizualizacje to nie tylko atrakcyjniejsza forma – to niekiedy jedyna możliwość przedstawienia skomplikowanych powiązań lub olbrzymiej ilości danych. Proces wizualizacji to także doskonała szansa dla samego badacza, by w sposób skondensowany spoglądać na swoją pracę i w zwięzły sposób dokonać jej podsumowania. Niekiedy wybór formy graficznej jest bardziej innowacyjny, niż uzyskane w pomiarach i obserwacjach dane.
Podczas spotkania przypomnę kilka metod graficznego przedstawiania wyników, spróbujemy ocenić je pod kątem różnorodnego odbiorcy i zastanowić się nad dopasowaniem do konkretnych grup wiekowych. Zwrócimy też uwagę na możliwości manipulacji obrazem i przypomnimy o konieczności krytycznego myślenia.
Analiza wyników – co mówią, a czego nie mówią wyniki, jak w oparciu o nie pracować i wyciągać wnioski. Graficzne prezentowanie wyników, badanie zależności (korelacje), wyciąganie wniosków (ekstrapolacje, interpolacje). Atrakcyjność przekazu vs nadinterpretacje.
Do przygotowania przed spotkaniem:
20 marca, godz. 18:00
Agnieszka Mądzielewska- Jagodzińska, Agnieszka Kołodziejska i Dr Agnieszka Grzelakowska „Klimatyczne IBSE”
Podczas spotkania przedstawimy założenia metody IBSE (Inquiry Based Science Education). Na podstawie wybranych przykładów pokażemy różnice pomiędzy doświadczaniem metodą tradycyjnych procedur, a swobodnym eksperymentowaniem. W czasie spotkania spróbujemy dostosować znane doświadczenia do założeń IBSE. Przekonajmy się wspólnie, że to co robimy w KMO, to też jest IBSE, a wszystko w kontekście kryzysu klimatycznego i szerzenia edukacji w tym zakresie.
23 kwietnia, godz. 18:00
Adam Zahler, „Mierzyć można prawie wszystko!”
Niektórzy uważają, że do przeprowadzania pomiarów niezbędne są precyzyjne narzędzia. Gdy mówimy o kalibracji lub normach, zapewne dokładność narzędzi jest kluczowa. Ale wiele przyrządów, którymi można wykonać interesujące badanie jest wokół nas – są powszechne i łatwo dostępne. A niekiedy jako narzędzie można wykorzystać nasze zmysły lub wykonać konstrukcję w oparciu o domowo-biurowe sprzęty. Spróbujemy to zrobić!
Do przygotowania przed spotkaniem:
15 maja, godz. 18.00
Dr Emilia Grzęda, „Jak się uczymy w KMO?”
Rozmowa o tym jak działa nasz mózg i jaki to ma wpływ na to, jak się uczymy.
5 czerwca, godz. 18.00
Adam Zahler, „Z narzędziami i bez narzędzi”
Wiele systemów miar bazowało na odniesieniu do wymiarów spotykanych w otoczeniu człowieka lub wręcz było związanych z ludzkimi wymiarami. Dziś, choć system SI (w Europie) jest już powszechny, nadal wiele przedmiotów oceniamy stosując „ludzką” miarę. I nie jest to ani dziwne, ani śmieszne, gdyż dzięki temu nasze zmysły łatwiej pozwalają nam ocenić otoczenie. Nawet stosowanie miar przybliżonych może być ciekawym sposobem na prowadzenie pomiarów i prac badawczych. Poszukamy wokół nas sposobów na sprawdzenie dokładności miar i wykorzystamy je do pomysłowych działań.
Do przygotowania przed spotkaniem:
Zapraszamy!
Małgorzata Ratkowska, Zuzanna Michalska