Barbara Foryt
woda
Wszystkie przedmioty wokół nas mają jakiś kształt, są kwadratowe, okrągłe, podłużne, owalne itp. Mogą też mieć nieregularny kształt. Uczestnicy eksperymentu zbadają, jaki kształt ma woda. To doświadczenie stanowi doskonałe wprowadzenie do tematu związanego z postrzeganiem i określaniem objętości płynów (Obszar IV, pkt 13 z Podstawy Programowej wychowania przedszkolnego) oraz sposób na rozwijanie percepcji wzrokowej i koordynacji ruchowo-słuchowo- wzrokowej (Obszar I, pkt 9).
Wskazówki dla opiekuna
Podczas doświadczenia można realizować elementy Podstawy Programowej wychowania przedszkolnego:
Wiodące pytanie
Sprawdzanie przedwiedzy klubowiczów
Opiekun pyta klubowiczów: Co już wiecie o wodzie? Czy macie jakieś doświadczenia z innymi cieczami, np. z nalewaniem napojów, zupy czy oleju do różnych naczyń? Jak te płyny zachowują się w naczyniach?
Pytania służące zaciekawieniu klubowiczów (do wyboru przez opiekuna)
Planowanie doświadczenia wspólnie z klubowiczami
To doświadczenie jest doskonałym punktem wyjścia do dalszych badań dotyczących napięcia powierzchniowego wody, ciśnienia wody i powietrza oraz siły odśrodkowej.
Refleksja po doświadczeniu
Czy w stojącej i leżącej butelce jest tyle samo wody? Wydaje się, że tak nie jest. Doświadczenie pokazuje, że łatwo to sprawdzić. Klubowicze szybko się przekonują, że pierwsze wrażenie może być mylące. W trakcie doświadczenia zaobserwowali, że woda zawsze przybiera kształt naczynia, w którym się znajduje. Oto propozycja zabawy ruchowej, która pozwoli im jeszcze lepiej zapamiętać ten fakt.
Zapraszamy cię wodo!
W sali dzieci układają skakanki lub sznurki w różne kształty-naczynia. Na sygnał „Zapraszamy cię wodo”, dzieci-kropelki „wpływają do naczyń”, szczelnie je wypełniając. Jaki kształt ma teraz woda? Owalny? Trójkątny? Kwadratowy? To zależy od kształtu naczynia.
Woda jest cieczą i nie ma określonego kształtu. Zawsze przyjmuje formę naczynia, w którym się znajduje. W butelce stojącej i leżącej jest tyle samo wody, chociaż dzieciom wydaje się, że leżąca butelka zawiera mniej płynu. Takie postrzeganie wiąże się z typowym dla wieku przedszkolnego myśleniem konkretno-wyobrażeniowym. Dziecko tak ocenia ilość płynu, jak w danej chwili ją postrzega. Nie rozumie, że zmiana położenia butelki nie wpływa na ilość zamkniętej w środku wody. U dzieci w wieku 6–7 lat (a nawet młodszych) rozwija się odwracalność myślenia, dzięki której odkrywają one stałość ilości, a także długości i masy. Różne kształty naczyń mogą wywołać złudzenie, że naczynia te zawierają inną ilość wody (jak w przypadku niskiej i szerokiej szklanki zestawionej ze szklanką wysoką i wąską).
Woda na Ziemi jest wszędzie!
Woda to najczęściej występujący w naszym świecie związek chemiczny. Pokrywa trzy czwarte powierzchni Ziemi. Organizm każdego człowieka składa się w dużej mierze z wody: ciało kobiety w ok. 60%, a ciało mężczyzny – w około 65%. Różnica wynika z tego, że kobiety mają zwykle więcej tkanki tłuszczowej. Ciało noworodka zawiera aż 75% wody, a płodu rozwijającego się w łonie matki – nawet do 90%.
Ile wody potrzebujemy?
Dziecko każdego dnia powinno pić średnio ok. 1,5 l wody. To zapotrzebowanie jest jednak uzależnione od wieku, płci, aktywności, diety i oczywiście temperatury otoczenia. Według zaleceń specjalistów z Instytutu Żywności i Żywienia maluchy w wieku 1–3 lat potrzebują 1300 ml wody dziennie, w wieku 4–6 lat – już 1700 ml, a w wieku 7–9 lat – 1900 ml.
Więcej informacji na stronie: https://parenting.pl/ile-wody-powinnismy- pic- w-ciagu-dnia
Czy tylko woda?
Część zapotrzebowania na wodę pokrywa pożywienie. Bardzo dużą jej ilość zawierają świeże owoce i warzywa. Najbogatsze w wodę są m.in. ogórek, sałata i pomidor (powyżej 90%).
Więcej informacji na stronie: zdowezywienie.edu.pl/woda.htm
Źródła