W okresie marzec – czerwiec 2024 r. kilkanaście Klubów Młodego Odkrywcy z Gruzji przeprowadzi projekty badawcze dotyczące korozji. Realizacja tych działań będzie koordynowana i wspierana merytorycznie przez Ilia State University i Centrum Nauki Kopernik. Dzięki tej inicjatywie opiekunowie KMO rozwiną umiejętność organizacji i prowadzenia projektów badawczych w klubach, a klubowicze i klubowiczki postawę i umiejętności badawcze.
Do projektu może dołączyć także kilka klubów z woj. mazowieckiego. Jeśli chcecie ćwiczyć się w projektach badawczych, interesuje Was temat badań oraz chcecie nawiązywać pierwsze kontakty z gruzińskimi opiekunami i opiekunkami KMO, dołączcie do „Wielkiego żarcia”!
Badacze KMO – edycja gruzińsko-polska 2024
Opiekunów zainteresowanych udziałem w projekcie, prosimy o kontakt pod adresem sylwia.jedra@kopernik.org.pl do 17 marca. Uwaga: pierwsze spotkanie online dla opiekunów odbędzie się 19 marca w godz. 17-20.
Badacze KMO 2022-23 – Mazowsze
Czy słyszycie? Mimo nadstawiania uszu i wytężonej uwagi nie rozpoznajecie odgłosów chrupania, mlaskania, gryzienia? A przecież wokół nas ma miejsce olbrzymia uczta, trwa nieustanne WIELKIE ŻARCIE! Nie słychać, nie widać, a cały czas ubywa nam fragmentów otoczenia. Co jest pożerane? Wszystko – i stalowe mosty, i plastikowe butelki, i betonowe nawierzchnie lotnisk. A kto to wszystko pochłania w procesie nieustającej konsumpcji? Wielkim żarłokiem jest potrzebny nam do życia tlen, pomaga mu w żarciu woda i ułatwiają to pochłanianie „przyprawy” – rozpuszczane w wodzie sole. Czy są jakieś ustalone pory tych posiłków? Niestety nie. Żarcie trwa cały czas, niezależnie od pory dnia i nocy. Inne „menu” jest w ciepłym i wilgotnym klimacie, inne na słonecznej pustyni, inne w zakamarkach miast lub skalnych urwiskach.
Korozja, bo o niej mowa, to nie tylko utajone, bezgłośne zjawisko fizyko-chemiczne. To bezzwrotna strata zabierająca nam istotną część dzieł naszych rąk i maszyn. Przybliżone szacunki dla Polski mówią o 6-10% PKB, czyli kwocie około 60 mld $ rocznie – to ponad dwa razy tyle, ile wynosi budżet na naukę.
Walka z korozją to nieustanna bitwa, w której ciągle pojawiają się zarówno nowe metody obrony, jak i nowe zagrożenia. Jakie? Tu jest właśnie pole do działania dla badaczy – rozpoznać, zbadać i zabezpieczyć. Do dzieła!
